بررسی تاثیر هوش مصنوعی (AI) در بهبود بهره‌وری سازمانی

چکیده

گسترش هوش مصنوعی در سال‌های اخیر در زمینه‌های بسیاری شتاب پیدا کرده است که بیشتر سعی آن در بهبود کارکردهای سازمانی بوده است. با این وجود در چگونگی اینکه سازمان‌ها می‌بایست از هوش مصنوعی برای بهبود بهره‌وری سازمانی استفاده کنند، کمبودهایی وجود دارد. با توجه به کاربرد هوش مصنوعی و شرایط سازمان‌های داخلی، این پژوهش یک مدل تحقیقاتی مفهومی است که تاثیراتی که هوش مصنوعی (AI) میتواند در بهبود بهره‌وری سازمانی داشته باشد، را شناسایی می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی در بهبود بهره‌وری سازمانی در سال 1402 صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان منتخب شرکت‌های وابسته وزارت نیرو در شهر تهران بود که تعداد کل آن‌ها 330 نفر بود که از بین آنان با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 175 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری داده‌ها بر اساس پرسشنامه‌های استاندارد هوش مصنوعی میکالف و همکاران (2023) و بهره‌وری آچیو (1994) انجام گرفت. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه‌ها، بررسی اطلاعات و آزمودن فرضیه‌ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار Smart PLS 2 در دو بخش مدل اندازه‌گیری و بخش ساختاری انجام پذیرفت. در بخش اول ویژگی‌های فنی پرسشنامه شامل پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا مختص PLS بررسی گردید. در بخش دوم، ضرایب معناداری نرم‌افزار برای بررسی فرضیه‌های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. در نهایت یافته‌های پژوهش تأثیر هوش مصنوعی و کارکردهای آن شامل زیرساخت‌ها، توانایی گسترش کار و مواضع پیشگیرانه را در جامعه مورد مطالعه مورد تأیید قرار داد.