بررسی وضعیت شاخصهای توسعه مدیریت منابع انسانی بر مبنای مولفه های شایستگی در مرکز توسعه تجارت الکترونیک وزارت صنعت، معدن و تجارت

چکیده

مقاله حاضر با هدف بررسی وضعیت شاخصهای توسعه مدیریت منابع انسانی بر مبنای مولفه های شایستگی در مرکز توسعه تجارت الکترونیک انجام شد. روش تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نظرنوع داده ها، آمیخته اکتشافی که هم کیفی و هم کمی است.روش پژوهش در بخش کیفی داده بنیاد و در بخش کمی، به روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل تعدادی از خبرگان و در بخش کمی شامل کلیه کارکنان مرکز توسعه تجارت الکترونیک شامل 340 نفر بود. در بخش کیفی 10 نفر به روش هدفمند گلوله برفی و در بخش کمی 181 نفر طبق جدول کرجسی و مورگان به روش تصادفی و خوشه ای انتخاب شدند. روایی پرسشنامه تأیید و پایایی با ضریب 855/0 تأیید و اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که شاخصهای توسعه مدیریت منابع انسانی عبارتند از: (نگاه استراتژیک: توجه بر نحوه گزینش کارکنان، تاکید بر آموزش کارکنان، در اختیار داشتن بودجه لازم، استقرار فناوریهای نوین در سازمان، وجود نگاه جانشین پروری، توجه بر میزان توانمندیهای کارکنان، تبیین شفاف اهداف سازمان، توجه بر ویژگیهای شخصیتی کارکنان)،(هویت بخشی: آموزش مستمر، توجه بر مدیریت سرمایه های فکری، تشکیل کمیته انتصابات، پژوهش محوری)، (رفع کمبودها و ارتقاء مهارتها: تاکید بر مسائل انگیزشی در سازمان، انعطاف پذیری سازمانی، توزیع مناسب اعتبارات مالی در سازمان، وجود نگاه علمی در بین مدیران و استفاده از مدیران با تجربه)،(مشکلات فردی- سازمانی: عدم توجه بر انگیزش کارکنان، ضعف در برنامه ریزی و اجرای اهداف سازمانی، عدم انعطاف پذیری سازمانی، انتصابات مکرر مدیریتی، انتصابات سلیقه ای، محدودیتهای مالی، دخالت سایر ارگانها در انتصابات، عدم کنترل و نظارت مستمر بر کارکنان)،(توسعه فرایندهای اصلاح ساختاری سازمان:ارزیابی چرخه عملکرد کاری، حفظ کارکنان متخصص در سازمان، تشکیل کارگروه، الگوگیری از سازمانهای موفق داخلی و خارجی)،(شایستگی حرفه ای سازمان:رضایتمندی، توسعه سازمانی، استخدام هدفمند، مدیریت سرمایه، واقعیت گرایی، تعهد سازمانی)است.بعلاوه  همچنین همه مؤلفه ها به جز مؤلفه های تاکید بر آموزش کارکنان، ایجاد وحدت رویه در سازمان،عدم توجه بر انگیزش کارکنان،عدم انعطاف پذیری سازمانی، تشکیل کارگروه، در سازمان،تعهد سازمانی و انتصابات اثربخش  در وضعیت مطلوب نیست. بعلاوه مدل حاصل دارای ساختار مناسبی است.