طراحی الگوی مدیریت منابع انسانی مبتنی‌بر تاب‌آوری سازمانی در صنعت نفت ایران

چکیده

هدف: این پژوهش با اتکاء بر رویکرد تاب­آوری سازمانی بر اساس روش­شناسی کیفی و به­طوراکتشافی به طراحی الگوی مدیریت منابع انسانی تاب­آور در صنعت نفت کشور پرداخت. روش‌شناسی: روش کیفی مورداستفاده در این تحقیق تحلیل مضمون و جهت گردآوری داده­ها از مصاحبه با 12 نفر از خبرگان دانشگاهی و صنعت نفت بهره گرفته شد. یافته‌ها: داده­ها بر حسب تکنیک کدگذاری در چهار سطح کدهای اولیه (416 کد)، مضامین پایه (96 مضمون)، مضامین سازمان­دهنده (27 مضمون) و مضامین فراگیر (8 مضمون) شامل: مدیریت رویدادهای محیطی، حکمرانی تاب‌آوارنه سازمانی، مقاومت‌گرایی کارکردی کارکنان، اقتضائات ایجابی HRM، طرح‌واره اقدامات راهبردی تاب‌آوارنه، بازنمایی تاب‌آورانه منابع انسانی، توانمندسازی تاب‌آورانه اطمینان‌بخش کارکنان و اقتدارگرایی راهبردی عملیات سازمانی مقوله­بندی شدند. نتیجه‌گیری: یافته ­ها نشان دادند که به­منظور تحقق مدیریت منابع انسانی تاب­آور در سازمان­های بحران­محور بالاخص صنعت نفت بایستی به توسعه یک نگاه دیالکتیکی و راهبردگرا در ساختار تصمیم­گیری و عملیاتی پرداخت. به­گونه­ای­که به تقویت مفروضات بنیادین تاب­آوری در فضای سازمان منجر شود و بدین­طریق بتوان به ایجاد رفتارهای تاب­آورانه در منابع انسانی مبادرت نمود.