عملکرد پایداری، معاملات با اشخاص وابسته و ریسک خاص شرکت

چکیده

هدف: پژوهش حاضر به بررسی تاثیر عملکرد پایداری شرکت بر معاملات با اشخاص وابسته و ریسک خاص می‌پردازد. روش‌شناسی: جامعه و نمونه آماری پژوهش کیفی حاضر شامل 143 (1144 سال- شرکت) شرکت پذیرفته شده و فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1394-1401 می‌باشد. یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد با افزایش عملکرد پایداری، میزان معاملات با اشخاص وابسته بیشتر می‌شود، زیرا، عملکرد پایداری شرکت نشان دهنده قابلیت استمرار و پایداری در کسب و کار است، که می‌تواند اعتماد سهامداران، مشتریان، تأمین‌کنندگان و سایر نهادهای مرتبط با شرکت را بهبود بخشد. این اعتماد می‌تواند باعث افزایش همکاری و تعامل مثبت با اشخاص وابسته شود. علاوه بر این، عملکرد پایداری اثرات منفی بر ریسک خاص شرکت دارد، این می‌تواند به دلایل متعددی برمی‌گردد، از جمله افزایش تحمل و مقاومت در برابر نوسانات بازار، کاهش ریسک‌های مالی و عملیاتی، و ایجاد استراتژی‌های مدیریتی مؤثر که به انطباق با شرایط متغیر بازار کمک می‌کنند. نتیجه‌گیری: به این ترتیب، این تحقیق نتایج مهمی ارائه می‌دهد که می‌تواند به بهبود استراتژی‌های مدیریتی و سرمایه‌گذاری شرکت‌ها کمک کند.