مدل اخلاق حرفه‌ای بر اساس خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری در پرستاران

چکیده

هدف: اخلاق حرفه‌ای نشان‌دهنده مجموعه‌ای از اصول و استانداردهای شغلی است که می‌تواند برای سازمان مزیت رقابتی ایجاد نماید. بنابراین، هدف این مطالعه طراحی مدل اخلاق حرفه‌ای بر اساس خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری در پرستاران بود.   روش‌شناسی: این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر همه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهر اهواز در سال 1402 بودند که 320 پرستار با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های اخلاق حرفه‌ای (کادوزیر، 2002)، خودکارآمدی شغلی (ریگز و نایت، 1994)، اشتیاق کاری (سالانوا و شوفلی، 2008) و کیفیت زندگی کاری (والتون، 1973) بودند. داده‌های این مطالعه با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس نسخه 24 تحلیل شدند.   یافته‌ها: نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که مدل اخلاق حرفه‌ای بر اساس خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری در پرستاران برازش مناسبی داشت. همچنین، یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم خودکارآمدی شغلی بر کیفیت زندگی کاری، اثر مستقیم اشتیاق کاری بر کیفیت زندگی کاری و اخلاق حرفه‌ای و اثر مستقیم کیفیت زندگی کاری بر اخلاق حرفه‌ای مثبت و معنادار بود (05/0P<)، اما اثر مستقیم خودکارآمدی شغلی بر اخلاق حرفه‌ای معنادار نبود (05/0P>). افزون بر آن، اثر غیرمستقیم خودکارآمدی شغلی و اشتیاق کاری با میانجی کیفیت زندگی کاری بر اخلاق حرفه‌ای معنادار بود (01/0P<).   نتیجه‌گیری: طبق نتایج مذکور، برای بهبود اخلاق حرفه‌ای پرستاران می‌توان زمینه را برای افزایش خودکارآمدی شغلی، اشتیاق کاری و کیفیت زندگی کاری آنان فراهم نمود.