رصد و پایش جامعه‌پذیری نیروی انسانی و اولویت‌بندی مولفه‌ها با تاکید بر روش معادلات ساختاری

چکیده

هدف: امروزه، نیروی انسانی یکی از مهم‌ترین نیروهای هر سازمانی محسوب می‌شود و جامعه‌پذیری آنها نقش موثری در رشد و شکوفایی سازمان‌ها دارد. در نتیجه، هدف این مطالعه، رصد و پایش جامعه‌پذیری نیروی انسانی و اولویت‌بندی مولفه‌ها با تاکید بر روش معادلات ساختاری بود.   روش‌شناسی: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، کمی بود. جامعه پژوهش کارکنان دولتی استان مرکزی بودند که تعداد 110 نفر از آنها با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این مطالعه شامل فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسشنامه محقق‌ساخته جامعه‌پذیری نیروی انسانی با 13 گویه بود که روایی پرسشنامه مذکور با نظر خبرگان تایید و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ 85/0 به‌دست آمد. داده‌های این مطالعه با روش‌های تحلیل عاملی اکتشافی و مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS و Smart PLS تحلیل شدند.   یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه حاکی از آن بود که جامعه‌پذیری نیروی انسانی دارای سه مولفه فردی، بین‌فردی و سازمانی بود که بار عاملی همه گویه‌ها و روایی همگرای هر سه مولفه بالاتر از 60/0 و پایایی همه مولفه‌ها با روش‌های آلفای کرونباخ و ترکیبی بالاتر از 80/0 بودند. همچنین، شاخص‌های برازندگی حاکی از برازش مناسب مدل جامعه‌پذیری نیروی انسانی بود و مدل مذکور بر هر یک از مولفه‌های فردی، بین‌فردی و سازمانی اثر مستقیم و معنادار داشتند و به‌ترتیب اثر مولفه‌های فردی، بین‌فردی و سازمانی بیشتر بود (001/0P<).   نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد می‌شود که مدیران و مسئولان سازمان‌های جهت جامعه‌پذیری نیروی انسانی به نقش و اهمیت مولفه‌های فردی، بین‌فردی و سازمانی توجه ویژه‌ای داشته باشند و بر اساس آنها برنامه‌هایی طراحی و اجرا نمایند.